nedjelja, 17. srpnja 2016.

LORDOZA

Kao i kod kifoze, reč je o krivini kičmenog stuba u sagitalnoj ravni, s tim što je ispupčenje (konveksitet) okrenut unapred. Lordotično loše držanje, kao i sam deformitet lordoza, uglavnom je lokalizovano u vratnom i slabinskom delu kičmenog stuba.
Može se zaključiti da takva stanja kičmenog stuba postoje ako je ispupčenje (konveksitet) u vratnom delu preko 3–4 cm, a u slabinskom preko 4–5 cm.
Provera stanja da li je u pitanju samo lordotično držanje ili fiksni deformitet lordoza obavlja se dosta jednostavnim testom: zahtevom od osobe da snagom mišićnih sila pokuša da ispravi nastale krivine do optimalnih vrednosti, tj. do normalnih fizioloških krivina. Ako u tome uspe, konstatujemo prisustvo lordotičnog držanja, ako ne uspe – zaključujemo da je u pitanju fiksirani deformitet lordoza.
Lordotično loše držanje, kao i deformitet lordoza, nastaje usled nepravilnog držanja tela, dugog i nepravilnog sedenja, nepravilnog kretanja, a često mogu biti uzrok preležane bolesti, rahitis, oboljenja zglobova, iščašenje kuka i dr. Pomenuti uzroci dovode do slabljenja i mlitavosti trbušnih mišića i skraćivanja leđnih mišića, što predstavlja i neposredni uzrok nastanka ovog deformiteta.
Osnovne karakteristike lordotičnog lošeg držanja tela i lordoze kao telesnog deformiteta jesu: glava nešto zabačena unazad, grudni koš ravan, a nekada i ispupčen, fiziološka krivina u slabinskom delu više naglašena i pojačana, karlica pomerena unapred i nadole, trbuh spušten i mek, kolena u pojačanoj ekstenziji – hiperekstenziji.
Pored određenih poremećaja u statici kičmenog stuba i tela u celini, narušena je i estetika tela, a kod ovih stanja javljaju se teškoće i smetnje u radu unutrašnjih organa i sistema.
Navešćemo kao primer nekoliko specifičnih vežbi kojima se lordoti-čno držanje može otkloniti, a samim tim i sprečiti nastajanje deformiteta:
– iz stojećeg položaja saviti jednu nogu u kolenu i privući je što više ka grudnom košu; to naizmenično činiti i sa drugom nogom, uz nastojanje da se održi gornji deo tela što opruženiji,
– iz seda sa opruženim nogama podizati noge što više gore, pomažući se rukama oslonjenim na tle pored tela,
– iz ležećeg položaja na leđima, pri čemu su ruke opružene pored tela, podizati jednu, pa drugu ruku, uz pokušaj da se dotakne pod iznad glave,
– iz ležećeg položaja na leđima, sa rukama na trbuhu, podizati glavu i rameni pojas,
– iz početnog položaja stojeći na ribstolu, okrenutih leđa doći u viseći položaj i naizmenično jednu i drugu nogu savijati u kolenu i podizati ka grudnom košu.
Izvor: kucnilekar

0 komentari:

Objavi komentar

Podijelite sa prijateljima: